Je bent live tekenaar en Indebuurt Utrecht belt je op om te praten over je bijzondere werk. Nou, dan komt daar kennelijk dit interview uit! Superleuk.
Live tekenaar Rob van Barneveld (37) uit Utrecht heeft nooit een studie tekenen gedaan. Toch werkt hij nu fulltime als tekenaar met zijn succesvolle bedrijf Studio Rood Gras. “Je moet je voorbereiden zoals voor een proefwerk op de middelbare school waarbij je voor een zesje gaat.”
Van illustraties tot livetekeningen, Rob maakt het allemaal. Livetekening zeg je? “Ook wel visueel notuleren genoemd. Je tekent dan ter plekke mee met bijvoorbeeld een vergadering”, legt Rob uit. “Veel bedrijven hebben hier behoefte aan, want beelden zeggen meer dan woorden. Het komt uit Amerika. In het begin dacht ik dat het een hype was, maar het wordt steeds bekender en groter.”
Eigen stripboeken
Een studie heeft hij hier nooit voor gedaan. Zo zegt Rob: “Ik ben een autodidact, ik heb talent denk ik. Mijn hand gaat gewoon los. Ik schets ook weinig en teken meestal directe lijnen. Zeker met livetekenen, waarbij je beperkte tijd hebt om het af te krijgen.” Zolang de Utrechter zich kan herinneren, heeft hij altijd getekend. “Dan zat ik achterin de klas en maakte ik mijn eigen stripverhalen. In mijn pubertijd ontwierp ik boeken die ik liet printen bij een copyshop. Ik klooide maar wat aan. Als ik iets voor ogen had, zocht ik op hoe je dat moest doen. Als je het leuk vindt, leer je het snel.”
Baan opgezegd
Zo’n zeven jaar geleden werd het tekenen serieuzer. “Ik werkte al tien jaar in de zorg. Toen ik dertig werd, wat ik wel een dingetje vond, twijfelde of ik hiermee door moest gaan. Ik heb altijd getekend naast mijn baan, maar nooit serieus. Ik zegde mijn baan op en heb daarna van alles geprobeerd, zoals op de markt staan met zelf getekende kattenservies. Voor de zekerheid deed ik nog wel invalwerk in de zorg. Toen ik meekeek met livetekenen, kwam ik erachter dat dit goed bij mijn tekenstijl paste. Daarna kreeg ik zoveel opdrachten dat ik kon stoppen met invalwerk”, vertelt Rob.
Eerste klussen
“Mijn eerste klussen kreeg ik via andere tekenaars. Het is een klein wereldje dat elkaar opdrachten gunt. Dankzij mijn netwerk kon ik een portfolio opbouwen.” Klussen krijgen is één ding, maar een bedrijf opzetten een tweede. Hoe kreeg hij dit voor elkaar? “Ik denk dankzij mijn goede mate van eigenwijsheid en doorzetten. Ik gaf mezelf een jaar, maar dan moest ik wel hardcore vastbijten. Als het dan niet lukte, dan lag het in ieder geval niet aan mij.”
Middelbare school proefwerk
Rob tekent tijdens bijeenkomsten waarbij veel wordt gepraat. “Niemand gaat een document van veertig pagina’s lezen. Met een plaat kun je de essentie van een boodschap visueel weergeven. Dat is heel waardevol, want zo krijg je de neuzen dezelfde kant op.” Hoe hij dit doet? “Ik maak van tevoren kennis, vraag over het onderwerp en meer niet. Van een ervaren tekenaar kreeg ik de tip om me op dezelfde manier voor te bereiden als voor een proefwerk op de middelbare school waarbij je voor een zesje gaat. Je wil van tevoren minimale informatie, zodat je ter plekke alles informatie kunt opzuigen.” Dat is ook handig voor de interactie. “Als een medewerker een goed idee heeft, kan ik de tekening gelijk aanpassen.”
Gemeente Utrecht
De sectoren waar de Utrechtse tekenaar terechtkomt zijn uiteenlopend. “ICT, banken, zorg, onderwijs. Gemeente Utrecht vraagt me ook regelmatig.” Die diversiteit maakt het werk erg leuk voor Rob. “Laatst was ik bij een bijeenkomst voor forensische zorg. Daar leer ik ook nog van alles.” Maar het vaakst heeft hij opdrachten in de zorgsector, wat erg handig is met zijn zorgachtergrond. “Dit doe ik ook het liefst, want voor m’n gevoel teken je dan voor mensen met een goed hart. In de zorg wordt veel gepraat over samenwerken. Met mijn plaat kan ik mensen verbinden. Eigenlijk ben ik nu een zorgtekenaar.”
Vrij intens
“Ik teken twee a drie keer per week live. De andere dagen ben ik druk met nabewerken en andere klussen. Het ontwikkelen van een plaat duurt ongeveer twee weken. Dat maakt het vrij intens, maar tegelijkertijd ook leuk. Het geeft een kick.”
Voelt als een cadeautje
Hoe hij de toekomst voor zich ziet? “Ik wil livetekenen nog meer op de kaart zetten en zoek naar nieuwe manieren om mijn werk te delen met mensen. Zo ben ik online aan het klooien met TikTok.” En dat is niet het enige. “Ik zou ook nog meer strips willen tekenen en daar misschien een boek van maken.” Naast zijn bescheidenheid durft Rob trots te zijn. “Ik kan er nu van leven en dat is heel tof. Het voelt steeds weer als een cadeautje.”
